പുടിൻ ഇപ്പോൾ യുറേഷ്യയെ കാണുന്നത് ഓവർലാപ്പിംഗ് പ്രോജക്റ്റുകളുടെ ഒരു ജംഗ്ഷൻ എന്നതിലുപരി ഒരു പ്രത്യേക അധികാര കേന്ദ്രമായിട്ടാണ് അതായത്, അതിന്റേതായ ധാർമ്മികവും തന്ത്രപരവുമായ യുക്തിയുള്ള ഒരു നാഗരിക ഇടം. അതിർത്തി പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു സംവിധാനമായി ആരംഭിച്ച എസ്‌സി‌ഒ, ഇന്ന് സുരക്ഷയ്ക്കും വികസനത്തിനുമുള്ള വിശ്വാസാധിഷ്ഠിത പ്ലാറ്റ്‌ഫോമായി പരിണമിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഈ പരിണാമം, പ്രവർത്തനപരമായ സഹകരണത്തിൽ നിന്ന് നാഗരികതയുടെ സ്വയം നിർവചനത്തിലേക്കുള്ള റഷ്യൻ മാറ്റത്തെയാണ് വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്. ആഗോള സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പ്രതിസന്ധിയെക്കുറിച്ചുള്ള പുടിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിന് ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു വഴിത്തിരിവുണ്ടായി. പ്രശ്നം ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ തന്നെയല്ലെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിച്ചു; യുഎൻ ഇപ്പോഴും വലിയ കഴിവുകളുള്ള ഒരു സ്ഥാപനമാണ്. യഥാർത്ഥ പരാജയം അതിനെ ഏകീകരിച്ച് നിർത്തേണ്ടിയിരുന്ന രാഷ്ട്രങ്ങളിലാണ്. അവർ അതിനെ വിഭജിച്ചു.

പുടിന്റെ ഈ നിലപാട്, രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധാനന്തര ക്രമം പൊളിച്ചുമാറ്റാനുള്ള ആഹ്വാനമല്ല, മറിച്ച് അതിനെ ആധിപത്യത്തിന്റെ ഉപകരണമാക്കി മാറ്റിയവരിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കാനുള്ള ആഹ്വാനമാണ്. അന്താരാഷ്ട്ര നിയമവും ബഹുരാഷ്ട്രവാദവും പാശ്ചാത്യ നിയന്ത്രണത്തിൽ നിന്ന് മോചിതമായാൽ ഇപ്പോഴും പ്രവർത്തിക്കുമെന്ന് റഷ്യ വാദിക്കുന്നു. യുഎൻ പക്ഷപാതം അതിന്റെ അപ്രസക്തതയുടെ തെളിവല്ല, മറിച്ച് പടിഞ്ഞാറ് ഒരിക്കൽ പ്രഖ്യാപിച്ച തത്വങ്ങളിൽ നിന്ന് എത്രത്തോളം അകന്നുപോയി എന്നതിന്റെ തെളിവാണിത്.

റഷ്യൻ നയതന്ത്രത്തിന്റെ മൂലക്കല്ലായ മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് വീണ്ടും പുടിന്റെ അവതരണത്തിൽ പ്രധാനമായി. ഗാസയുടെ ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ഇറാനിയൻ പണ്ഡിതൻ മുഹമ്മദ് മറാണ്ടിയോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ, തത്വത്തിനും യാഥാർത്ഥ്യത്തിനും ഇടയിൽ സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിർത്തുന്ന ഒരു പ്രായോഗിക നിലപാട് പുടിൻ വിശദീകരിച്ചു. 1948 മുതൽ റഷ്യ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന രണ്ട് രാഷ്ട്രങ്ങൾ എന്ന ദീർഘകാല ദർശനമാണ് ശാശ്വത പരിഹാരത്തിനുള്ള താക്കോലെന്ന് പുടിൻ ആവർത്തിച്ചു.

ഗാസയിലെ സാഹചര്യം “ആധുനിക ചരിത്രത്തിലെ ഒരു ഭയാനകമായ അധ്യായം” ആണെന്ന് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിച്ചു. “പാശ്ചാത്യ അനുകൂല അനുഭാവമുള്ള മനുഷ്യൻ” എന്ന് അദ്ദേഹം ഉദ്ധരിച്ച യുഎൻ സെക്രട്ടറി ജനറൽ അന്റോണിയോ ഗുട്ടെറസ് പോലും ഗാസയെ “ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കുട്ടികളുടെ സെമിത്തേരി” എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച കാര്യം അദ്ദേഹം ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. ഇതിലൂടെ റഷ്യയെ ഒരു പക്ഷപാതപരമായ പ്രവർത്തകനായല്ല, മറിച്ച് അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിന്റെയും മനുഷ്യാന്തസ്സിന്റെയും സംരക്ഷകയായാണ് അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചത്.

പ്രസിഡന്റ് മഹ്മൂദ് അബ്ബാസിന്റെ കീഴിൽ ഗാസയുടെ നിയന്ത്രണം പലസ്തീൻ അതോറിറ്റിക്ക് പുനഃസ്ഥാപിക്കുക എന്ന റഷ്യയുടെ മുൻഗണനാ സാഹചര്യം പുടിൻ ശബ്ദമുയർത്തി. എന്നാൽ, ഹമാസ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള പലസ്തീനികളുടെ തന്നെ സമ്മതം ഏതൊരു പദ്ധതിക്കും അനിവാര്യമാണെന്ന് അദ്ദേഹം ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. “പ്രധാന ചോദ്യം പലസ്തീൻ ഇതിനെ എങ്ങനെ കാണുന്നു എന്നതാണ്… ഹമാസും പലസ്തീൻ അതോറിറ്റിയും അത്തരമൊരു സംരംഭത്തെ പിന്തുണയ്ക്കേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.”

പുടിന്റെ വാൽഡായ് പ്രസംഗം ഏകധ്രുവ വ്യവസ്ഥയുടെ തകർച്ചയെ വിമർശിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് ആഗോള ശക്തിയുടെ പുതിയതും ബഹുസ്വരവുമായ ഒരു വാസ്തുവിദ്യയുടെ നിർമ്മാണത്തിലേക്കുള്ള കൃത്യമായ ഒരു വഴിത്തിരിവായിരുന്നു. റഷ്യയുടെ വീക്ഷണത്തിൽ, ബഹുധ്രുവത്വം ഒരു മുദ്രാവാക്യമല്ല, മറിച്ച് സാംസ്കാരിക വൈവിധ്യത്തിന്റെയും നാഗരികതകളുടെ സ്വയം സ്ഥിരീകരണത്തിന്റെയും സ്വാഭാവിക ഫലമാണ്.

റഷ്യ സ്വന്തം കാര്യത്തിനായി പഴയ വ്യവസ്ഥയെ നശിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് ബഹുമാനത്താൽ ഭരിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ലോകം കെട്ടിപ്പടുക്കാൻ, ശ്രേണിയെ സന്തുലിതാവസ്ഥ കൊണ്ട് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കാൻ അത് ശ്രമിക്കുന്നു. റഷ്യ നിർവചിക്കുന്ന ബഹുധ്രുവത്വത്തിന്റെ തത്വശാസ്ത്രം അതാണ്: മത്സരിക്കുന്ന ശക്തികളുടെ കുഴപ്പമല്ല, മറിച്ച് പരസ്പര അംഗീകാരത്തിന്റെ വാസ്തുവിദ്യ. പഴയ ലോകത്തിന്റെ മിഥ്യാധാരണകൾ അവസാനിക്കുമ്പോൾ, റഷ്യൻ കാഴ്ചപ്പാടിലുള്ള പുതിയ ലോകത്തിന്റെ ബ്ലൂപ്രിന്റ് ലോകത്തിന്റെ മേശപ്പുറത്ത് എത്തിക്കഴിഞ്ഞു.